به قلم دامنه. به نام خدا. در مثل معروف آمده: «صوفی اِبنالوقت است»؛ زیرا صوفی (=سالک) گذشته و آینده را فدای حال میکند و به همان لحظهای که در آن بسر میبرَد، غنیمت قائل است. ویلیام چیتیک در صفحهی ۸۵ کتابش با عنوان «در بارهی تصوُّف» بر این نظر است چون صوفی هر «آنی» بیمانند است، و هر لحظه «خود» نیز بینظیر است، به آنان اِبنالوقت میگویند.
مرکز مشاوره روانشناختی اُِمید آ.پ ناحیه سه بازدید : 346
دوشنبه 13 بهمن 1398 زمان : 12:06